Yogateacher in de spotlight: Mandy Beun

Introductie

Mijn naam is Mandy Beun. Ik ben 43 jaar, yogadocent en eigenaresse van yogastudio Yoga Soul in Best. Dit is een kleinschalige studio met 1 zaal en ruimte voor max. 18 personen. Bij Yoga Soul bieden we lessen in Ashtanga/Power yoga, Yin yoga, Vinyasa yoga en Yin Yang yoga.

Daarnaast bieden we maandelijks op zondagochtend of vrijdagavond workshops aan. Deze workshops zijn heel divers. Dat kan gaan over yoga houdingen en alignement, yoga filosofie, mindfulness, chakra’s, meditatie. Maar het kan ook een klankschalen sessies, reiki, Yin yoga XL sessie of adem workshop zijn.

Ik ben in januari 2014 begonnen met lesgeven naast mijn vaste baan. In oktober 2014 heb ik mij officieel ingeschreven bij de KVK. In 2015 heb ik ontslag genomen en ben ik helemaal voor mijzelf begonnen. Ik ben begonnen met lesgeven in een buurthuis in Best.

Daarna had ik de mogelijkheid om een ruimte te huren in een Gezondheidscentrum in Best. Daar heb ik 3 jaar les gegeven en de mogelijkheid gehad om mijn lesaanbod uit te breiden. Sinds juli 2018 zitten we op de huidige locatie aan de Jacob va Ruysdaelstraat 1 in Best. Ik had de mogelijkheid om dit pand te kopen en heb die kans aangegrepen omdat mijn droom was om een eigen studio te creëren.

Hoe ik op het yoga pad terecht ben gekomen...

Ik was altijd wel fanatiek bezig met sporten. En was regelmatig in de sportschool te vinden. In de sportschool kwam ik aanraking met Body Balance. Deze les bestond uit yoga en pilates en tai chi elementen. Daarnaast was ik me ook meer aan het verdiepen in meditatie en boeddhisme. Ik besloot om een keer een proefles yoga te volgen bij de Yogastudio Eindhoven. Om te kijken of dit iets voor mij zou zijn. Ik wilde wel graag een actieve yogavorm proberen en kwam dus bij Power yoga uit. Dit is inmiddels 9 jaar geleden en sinds die eerste proefles was ik om. Ik heb mijn abonnement bij de sportschool opgezegd en ben gestart met yoga. Eerst 1 keer in de week en vervolgens al snel 3 keer per week. Ik was absoluut niet lenig. Dat ben ik van mijzelf al niet (zit in de familie) en daarnaast had ik mijn spieren goed kort gehouden van het vele sporten en krachttraining. Ik had nooit iets gedaan met strekken of rekken.
Nu denk ik ook wel eens waarom vond ik die eerste les zo fijn en bijzonder. Want het was pittig en confronterend. Maar ik vond de manier van bewegen en ademen zo fijn. Het bracht meteen een soort van rust in mijn hoofd ondanks dat ik ook goed moest opletten wat er allemaal gebeurde. Maar ik was zo gefocust op mijn lichaam en ademhaling. Dat was nieuw voor mij. Waar ik in de sportschool in een soort “verstand op nul “modus zat maar tegelijkertijd heel veel aan het nadenken was, gaf dit een soort rust, focus en concentratie.

De combinatie van fysieke uitdaging, ademhaling, de rust en sfeer die bij de les horen, al die elementen voelde zo fijn en vertrouwd. Ik wist meteen dat dit was wat ik zocht. Na de Power yoga ben ik overgestapt op Ashtanga yoga. En in 2013 heb ik de Ashtanga Yoga Teacher Training gevolgd. Niet zozeer omdat ik les wilde geven maar om mijn eigen practice te verdiepen. Het lesgeven was uiteindelijk voor mij een logisch gevolg. Ik vond dat zo leuk om te doen. En omdat ik zelf zo enthousiast was over deze practice wilde ik dit graag delen met anderen.

Wie hebben mij het meest geïnspireerd...

Ik heb veel verschillende teachers gehad. Maar ik heb wel veel geleerd van mijn Ashtanga Teachers. Met name Luke Jordan en Sonja Radvilla, en Nick Evans en Katia Garcia Gomez. Van Luke heb ik veel geleerd over de filosofie maar ook over alignement. Van Nick dat je de practice niet moet forceren. Ik deed een hele primary serie maar ik kon nog niet binden in Marichyasana D. Nick was de eerste teacher die mij terug zette in de practice. Ik mocht niet verder dan die houding. Dat verbaasde me eerst maar ik gaf me daar ook meteen aan over. En ik vond het zo fijn. Dat er iemand zei “stop hier, je bent nog niet toe aan de rest”. En dat heeft gewerkt. Kort daarna kon ik wel binden en kreeg ik er steeds weer een houding bij.

We willen altijd snel verder. We willen zoveel mogelijk houdingen doen. Maar meer is niet altijd goed. Het gaat erom dat je bewust bezig bent met je practice want er is geen eindfinish het is een proces. Wat je hele leven lang duurt. Ik was ook soms te veel bezig met het eindresultaat.

Hoe de manier waarop ik yoga beoefen is veranderd...

De manier waarop ik Yoga doe is in de loop van de jaren wel wat veranderd. De yoga waar ik mee begon was Ashtanga yoga. En dat was voor mij de enige vorm. De juiste vorm om het zo maar te zeggen. Tijdens de Ashtanga opleiding kregen we anatomie les van Jose de Groot en zij gaf met name Yin yoga. Ik vond de anatomie les heel interessant want ik leerde hier ook veel over mijn eigen lichaam en waarom bepaalde houdingen voor mij extra uitdagend waren vanwege anatomische aspecten. Ik ben toen yin yoga lessen gaan volgen naast mij Ashtanga practice. En merkt dat dit voor mij een goede aanvulling was op mijn practice. Omdat ik op een andere manier mijn lichaam opende, zachter en met nog meer aandacht voor wat er in mijn lichaam gebeurde.

Ik ben overigens nooit echt een hardcore ashtangi geweest. Ik heb een tijdje (tijdens de opleiding met name) iedere dag mijn practice gedaan om 6 uur ’s ochtends. Maar ik hield dat niet vol met een full time baan en een dochter van anderhalf die nooit ‘s nachts doorsliep. Ik raakte uitgeput en had veel last van blessures. Ik heb toen mijn practice aangepast. Ik ging 3 keer per week (in de middag) naar de studio om daar Msyore lessen te volgen. De rest deed ik zoveel mogelijk thuis. En dat deed ik bijv. als mijn dochter sliep. Ik heb dus nooit een heel vast ritme gehad zoals de meeste ashtangi’s hadden. Vroeger vond ik dat vervelend. Voelde me de helft van de tijd schuldig omdat ik niet mijn practice kon doen zoals “het hoorde”. Nu sta ik daar heel anders is. Ik doe mijn practice wanneer mij het het beste uitkomt. En voel me daar prima bij. Ik heb nu alleen nog een thuispractice. Ik practice 4-6 keer per week. En mijn practice bestaat niet alleen maar uit Ashatanga yoga. Ik doe ook Vinyasa of Yin yoga. Ik heb in de loop van de jaren ook wat meer andere yoga vormen uitgeprobeerd door workshops en lessen elders te volgen. En daar leer je ook weer van. Toch kom ik iedere keer weer terug bij Ashtanga. Het is gewoon een fijne practice. Het is zo duidelijk en gestructureerd. Ik hoef er niet over na te denken zodra ik begin gaat het vanzelf. Ik ken de houdingen de vinyasas, het voelt altijd vertrouwd. Ik mis de mysore lessen wel. Samen met andere yogi’s je practice doen is ook heel bijzonder. Helaas lukt het me nu niet om regelmatig naar een Ashtanga school te gaan. Wie weet in de toekomst weer.

Wat de invloed is van yoga op de andere aspecten van mijn leven...

Yoga heeft ook invloed gehad op mijn dagelijks leven en mijn persoon. Ik ben als persoon een stuk zachter geworden. Naar mijzelf en naar anderen. Nu zie ik dat ik vroeger veel en snel oordeelde. Oordelen over mijzelf, maar ook over anderen. En niet dat ik dat allemaal hardop zei maar in mijn hoofd was ik steeds aan het oordelen.

Ook heb ik minder de neiging om steeds maar overal op de te reageren. Yoga heeft me geleerd om dingen ook te laten, te laten zoals ze zijn op dat moment.

En dat alles veranderd. Niets is zoals het blijft. Ook minder fijne dingen in het leven, of minder fijne emoties of gevoelens gaan weer voorbij. Ik heb zoveel ups en downs gehad in mijn practice. Maar dat leert je dat als het even wat minder gaat je weet dat dat ook weer voorbij gaat. En waar ik voorheen op zoek was naar een snelle oplossing, quick fix, ik nu meer geduld heb en mijzelf ook de tijd geef. Daarnaast ben ik door yoga bewust vegetariër geworden. Ik probeer de Yama’s en Niyama’s zoveel mogelijk toe te passen in mijn dagelijks leven. Ahimsa vind ik een hele mooie en die lijkt heel makkelijk. Maar toch valt dat soms tegen. Want ik betrap mijzelf er ook op dat ik roddel over iemand anders of dat ik toch oordeel over een ander. Maar ik denk dat het erom gaat dat je bewust bent van wat je doet. Dat je weet oke dit kan ik beter anders doen.

Tapas vind ik ook een belangrijke maar ook soms een uitdaging. Ik probeer deze Niyama ook over te brengen op mijn leerlingen. Dat zonder discipline er geen verandering zal plaats vinden. De misvatting met yoga en het volgen van yoga lessen is dat er geen effort in zou zitten. Het idee dat Yoga ontspannen is en altijd fijn. Je doet een yoga lesje en je bent meteen ontspannen en zen. En dat is natuurlijk niet zo. Ook voor yoga is oefening nodig. En dat valt sommige mensen tegen. Die verwachten dat als ze af en toe een les volgen het meteen effect zal hebben op hun lichaam, geest, gemoedstoestand.
Er wordt soms ook gedacht dat ik lenig ben omdat ik dat altijd was. Ik probeer dan duidelijk te maken dat een flexibel lichaam het effect is van jarenlange practice. En dat ik daar hard voor heb gewerkt maar dat het ook voor iedereen haalbaar is als er maar oefening is. En daar is Tapas voor nodig.Ik vind het super dat ik kan doen wat ik het liefste doe. Het lesgeven vind ik super leuk maar ik ben blij dat ik niet meer alle lessen zelf hoef te doen. We bieden in de studio 13 lessen per week daarvan geef ik er nu zelf nog 8. Ik heb gelukkig twee fijne docenten in de studio die de nadere 5 lessen voor hun rekening nemen. Omdat de studio gegroeid is komen er ook veel andere dingen bij kijken. Administratie, marketing, planning en voorbereiding van lessen en workshoppen, netwerken tot het poesten en onderhouden van je studio pand alles doe je zelf. Als ondernemer ben je ook nooit klaar met je werk. Ik vind het belangrijk om niet te stil te staan.
Wat kunnen we verbeteren, wat is de vraag/ behoefte van onze leden, hoe kunnen we onszelf nog meer profileren etc. Het houdt nooit op. Net als yoga je bent nooit klaar het is een proces een pad wat je bewandeld met ups-and-downs.